पृथ्वीको उत्तरी गोलार्ध बिस्तारै तंग्रिदैछ। हावामा न्यानो भरिदैछ। वसन्त ऋतुले सिर्जना गर्दैछ सृष्टिको नवीनतम संजोगहरु— नयाँ कोपिला, नयाँ पालुवा, नयाँ अनुभूति, नयाँ आशा, नयाँ सपना। एउटा नयाँ कोसेली हाम्रो तर्फबाट पनि— "काव्य धारा"को नयाँ अङ्क। एक नूतन प्याला, नव्य काव्यको अद्भुत स्वाद सहित।
रङ्गबिरङ्गी वासन्ती यो उत्सव हाम्रो निम्ति पनि एउटा नौलो अनुभूति रह्यो— अनेसासका तीनवटा च्याप्टरहरु (अस्टिन, डालस र ह्युस्टन)ले संयुक्त रुपमा सुरु गरेको काव्यगोष्ठी “टेक्सास काव्य त्रिवेणी” मार्फत। यो त्रिवेणी टेक्सासमा नेपाली साहित्यको नयाँ लहर बोकेर आएको छ। यस अङ्कमा सोहि कार्यक्रममा वाचन भएका रचनालाई विशेष स्थान दिईएको छ। "काव्य धारा" परिवार “टेक्सास काव्य त्रिवेणी”को अर्थपूर्ण निरन्तरताको कामना गर्दछ।
चरैवेती, चरैवेती...
अविरलता नै जीवनको उद्देश्य हुनुपर्दछ। प्राणी र प्रकृतिको परिपूर्णता मात्र दुवै मिल्नुमा सम्भव छ। कुनै एउटाले मात्रै सृष्टि धान्न सक्दैन। आफैंमा न प्राणी कमजोर छ न प्रकृति नै। हो, साथ हुँदा दुवै बलिया हुन्छन्। बिना शक्ति त शिव समेत शवमात्र हुन्। शक्ति र शिव अलग-अलग होईनन्। आ-आफैंमा पूर्ण यी दुई जब एकअर्कासँग जोडिन्छन्, तब मात्रै यी दुवै पूर्णापूर्ण बन्छन्, सम्पूर्ण हुन्छन्।
अर्ध र पूर्णको व्याख्या जति सरल छ, त्यतिकै दुर्बोध पनि। सायद त्यसैले, यस्तो अतिशय सरल कुरालाई हामी मानव जातिले दुरुह मानेको। आधा सृष्टिले सदियौंदेखि झेलिरहेको विडम्बनालाई छोएर कामना गर्दैछौं— हर दुर्बोध मनभित्रसम्म यी सिर्जनाको मर्म पुगोस्। हर दिवस, मानवता दिवस बनोस्।
सबैमा शुभ-कामना!
सम्पादकद्वय : केशवराज ज्ञवाली / अस्मिता आचार्य
https://online.fliphtml5.com/jjuzs/qlmw/