"काव्य धारा" वर्ष १ | अङ्क २ | पूर्णाङ्क २
कुनै दिशामा हिँड्न सुरु गर्नु महत्वपूर्ण कुरा हो। कम से कम सुरुवात त भयो। तर हिँड्नको लागि पाइला उचाल्दैमा यात्रा सुरु हुदैन। एक पटक भुईँमा टेकेर फेरी अर्को खुट्टा उचाल्दा मात्रै एक पाईला बराबरको यात्रा तय हुन्छ। हामीले उचालेको पहिलो पाइला भुईँमा टेकेर फेरि खुट्टा उचालेका छौं। "काव्य धारा" को दोस्रो अङ्क, सबै लेखक र साहित्यिक मनहरुमा समर्पित।
लाग्छ, लेख्नु अनौठो काम हो। नयाँ नयाँ विषयमा, नयाँ नयाँ अभिव्यक्तिमा आफूलाई पोखिरहनु र त्यही पोखाईमा सार्थकता खोजिरहनु। रहरले लेख्नु, बाध्यताले लेख्नु, पुरस्कार-सम्मान वा वाहवाहीका निम्ति लेख्नु र अन्य विविध प्रेरणाले लेख्नु तर लेखिरहनु। हरेक लेखकले निरन्तर लेखनयात्रा पछि सत्यको साक्षात्कार गर्नै पर्छ, त्यो हो शाश्वत सत्यका निम्ति लेख्नु।
यदि कोर्दैन सार्थक शब्द भने त्यो के कवि भो र !
यदि पार्दैन मर्म शीतल भने त्यो के अवि भो र !
मानव सभ्यता विरुद्ध उठेका हाथहरुलाई
यदि गर्दैन शब्द प्रहार भने त्यो के पवि भो र !
कलमको नोकले अन्धकार चिर्नुपर्छ जसले
यदि छर्दैन सत्य किरण भने त्यो के रवि भो र !
जीवन सुन्दर काव्य हो; काव्य जीवनको सौन्दर्य
यदि हर्दैन अन्तस्करण भने त्यो के छवि भो र !
वातावरण शुद्ध तुल्याउने चरु नै हो साहित्य
यदि खार्दैन वायु कञ्चन भने त्यो के हवि भो र !
सम्पादकद्वय : केशव राज ज्ञवाली / अस्मिता आचार्य